Ο καλός, ο κακός κι εγώ (ο υπερτασικός)

(Το παρόν άρθρο δεν δημοσειύτηκε στην εφημερίδα. Μάλλον κάποιους ενόχλησε...)

Θυμάμαι την ανακοίνωση της κυβέρνησης από τον Παπανδρέου όταν το ΠΑΣΟΚ πήρε τις εκλογές το 2009. Τότε όρισε τον Πεταλωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο. Παρακολουθούσα τον Χατζηνικολάου. «Ο Πεταλωτής τα… λέει. Έχει ευφράδεια λόγου. Και μην ξεχνάμε ότι πρωτοστάτησε στις ενέργειες κατά της μονής Βατοπεδίου» είπε. (Η συνέχεια εδώ)

Δεν το ξεχνάμε. Ούτε ο ΓΑΠ το ξέχασε, αλλά ούτε κι εμείς. Ακριβώς γι αυτό ο κόσμος έχει στραφεί ΚΑΙ εναντίον του. Όχι γιατί προσπάθησε τότε να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Αλλά γιατί ακριβώς μετά ως πολιτικό πρόσωπο αναίρεσε όλη του την προσπάθεια.

Διαβάζω τη δήλωσή του με την οποία απαντάει στον Άδωνι που του ζήτησε να παραιτηθεί: «Έμποροι συναισθημάτων και αξιών, όσοι συντονισμένα υποδεικνύουν στη Δικαιοσύνη πώς θα κάνει τη δουλειά της. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει καμιά ανάμειξη με την εξέλιξη της υπόθεσης Εφραίμ». 16 η μεγάλη και 11 η μικρή πάει η πίεσή μου.

Διαβάζω την ανακοίνωση του ΚΚΕ για την «ιμπεριαλιστική Ρωσία που παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης». Χειροτερεύω. 18 η μεγάλη 12 η μικρή.

Λοιπόν το πρόβλημα το δικό μου είναι ότι ασχολούμαι πολύ με την πολιτική ενώ ταυτόχρονα ξέρω και μαθηματικά. Αν ήμουν φιλόλογος σαν τη Τζένη ή δικηγόρος σαν τον Δαμιανό, που δουλεύουν στην εφημερίδα αυτή, τότε ίσως δεν είχα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Αλλά αυτό, σε συνδυασμό με το έντονο θυμικό μου με οδηγούν στα υπογλώσσια.

Διαβάζω πρώτα στο λεξικό για τη λέξη συναλλαγή: «Εμπορική διαπραγμάτευση και δοσοληψία. Επί της πολιτικής: παροχή ωφελημάτων έναντι κομματικής υποστήριξης». Έτσι για να είμαι σίγουρος ότι δεν ξέχασα τα ελληνικά μου.

Το πρόβλημα με το Βατοπέδι είναι πρωτίστως μαθηματικό. Ή υπάρχει έγκλημα ή δεν υπάρχει. Αν δεν υπάρχει τότε κακώς συνελήφθη ο Εφραίμ. Αν υπάρχει, τότε στη συναλλαγή αυτή υπήρξε λήπτης (το Βατοπέδι) και δότης. Όταν μιλάει το λεξικό για εμπορική δοσοληψία, εγώ καταλαβαίνω ότι μιλάει για 2 πλευρές. Ο δότης πού είναι; Ο λήπτης κρίθηκε ύποπτος φυγής και προφυλακίστηκε γιατί έχει, λέει, εγκληματική προσωπικότητα. Ο δότης; Δεν υπάρχει δότης; Πώς υπάρχει λήπτης χωρίς δότη;

Αν το έγκλημα δεν είναι η εμπορική δοσοληψία και είναι η παροχή ωφελημάτων έναντι κομματικής υποστήριξης, τότε και πάλι είναι αμφιμονοσήμαντη η αντιστοιχία. Άρα υπάρχει και κάποιος δεύτερος. Η δικαιοσύνη δεν το ξέρει; Το ξέρει. Η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη όπως λέει ο Πεταλωτής; Ή δεν την τροφοδότησαν με επαρκή όπλα να εξιχνιάσει το «έγκλημα»; Ο Πεταλωτής δεν διετέλεσε θεσμικό πρόσωπο της δικαιοσύνης; Μα θα μου πεις όλα αυτά ίσως κουκουλώθηκαν πριν αναλάβει ο ίδιος. Ναι αλλά εγώ δεν είδα τον ίδιο να αλλάζει κάτι. Πώς όταν δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο ξιφουλκούσε εναντίον των κομμάτων που επηρέασαν τη δικαιοσύνη και μετά «η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη»; Αν είναι ανεξάρτητη, αλλά με περιορισμένο οπλοστάσιο, ώστε να μην μπορεί να αποτρέψει την παραγραφή του εγκλήματος για τον δότη, τότε ο Πεταλωτής γιατί δεν παραιτήθηκε από ένα πολιτικό σύστημα που καθιστά την δικαιοσύνη ανήμπορη; Προσέξτε. Εγώ δεν μιλάω για την παραίτησή του που ζητάει ο Άδωνις τώρα. Εγώ λέω για τότε ακόμα που κατήγγειλε τις μεθοδεύσεις και κατάλαβε ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Άρα. Ή δεν υπάρχει έγκλημα και κακώς έκλεισαν τον Εφραίμ στη φυλακή, ή υπάρχει και πρέπει να καταδικαστούν όλοι οι συνεργοί. Αν δεν μπορείτε οι πολιτικοί να εξασφαλίσετε στη δικαιοσύνη το αναγκαίο νομικό πλαίσιο, τότε κάντε μας τη χάρη να παραιτηθείτε έστω και τώρα. Γιατί η ύπαρξή σας απλά κοστίζει και δεν προσφέρει. Και κάποια καραγκιοζιλίκια που ακούω στις τηλεοράσεις (πχ Πρετεντέρης) ότι «δεν σημαίνει ότι επειδή δεν βρέθηκε πολιτικός ένοχος, δεν πρέπει να βρεθεί και μη πολιτικός συνένοχος, και γιατί όσοι διαδηλώνουν υπέρ του Εφραίμ δεν διαδήλωναν υπέρ του Μάκη Ψωμιάδη», αυτά εγώ τα ακούω βερεσέ διότι για την περίπτωση Ψωμιάδη ψάχνουμε τους συνεργούς για να τους μπουζουριάσουμε, ενώ για το Βατοπέδι τους ξέρουμε. Ολίγον έγκυος δεν υπάρχει. Και άρα δεν υπάρχει και συναλλαγή μόνο με έναν.