Χάος

Το Χάος είναι μια νέα επιστήμη. Για την ακρίβεια δεν είναι ακόμα επιστήμη, αφού δεν έχει κανένα νόμο. Προσπαθεί. Το Χάος λέγεται έτσι επειδή κάποιοι κατάλαβαν ότι εμφανίζονται πράγματα «εκεί που δεν το περιμένεις».

(Η συνέχεια εδώ)

Ιστορικά στοιχεία

Πάντα γινόταν πράγματα απρόσμενα. Π.χ. ξαφνικά αρχίζει να φυσάει, στα καλά του καθουμένου σπάει ένα κουμπί από το μπούστο της Πάμελα Άντερσον, απρόοπτα ξεκινάει μια χημική αντίδραση, σε ανύποπτο χρόνο ακούγεται μια πορδή… Όλα αυτά τα φαινόμενα που μοιάζουν ανεξήγητα, κατά τους αρχαίους χρόνους αποδίδονταν σε αποφάσεις των Θεών (οι πορδές τάχα οφείλονταν στο θυμό του Δία όταν καυγάδιζε με την Ήρα, ο Ποσειδώνας αντάριαζε τη θάλασσα γιατί ήταν ζοχαδιασμένος κλπ).

Η εμφάνιση ξαφνικών φαινομένων, απρόβλεπτων ανωμαλιών και γενικότερα μπάχαλου παλιά λέγονταν «Θέλημα Θεού», αργότερα λέγονταν «Της πουτάνας το μαγκάλι», «Χαμός», «Ελληνικό Κράτος» κλπ. Από τα 60`ς και μετά λέγεται Χάος.

Σύγχρονη επιστήμη

Πρωτεργάτης του Χάους ήταν ο Henri Poincare τον 19ο αιώνα που κατάλαβε ότι το πρόβλημα των τριών σωμάτων δεν λύνεται . Στο σύγγραμμά του «Θα σας κάνω τα τρία δύο» 1899 Παρίσι, ο Henri Poincare ασχολείται με την επίλυση του προβλήματος των τριών σωμάτων. Στη σελίδα 67 της πρωτότυπης έκδοσης αναφέρει: «Τι δουλειά έχει ένα σύστημα τριών σωμάτων να αλληλεπιδρά με βαρυτικές δυνάμεις; Πρόκειται για σεξ; Μήπως είναι άλλη μια φάρσα του Θεού; Σύμφωνα με το θεώρημα του G. Tragkas το σύστημα θα έπρεπε να ισορροπεί. Αυτό αντίθετα μου κάνει … μαμουτσουλιές! Δεν πα να γαμηθεί;». Είναι προφανής η αμηχανία του Poincare μπροστά στα νέα δεδομένα.

Ο Edward Lorenz το 1961 καθώς έκανε μπάνιο στη μπανιέρα του παίζοντας με ένα καραβάκι από σαπούνι, πρόσεξε τις δίνες που σχηματίζονταν κάτω από τον κώλο του όταν τράβαγε το πώμα. Μάλιστα έριχνε και άλατα για να γαργαλιέται ευχάριστα και τότε κατάλαβε ότι οι μπουρμπουλήθρες συμπεριφέρονταν αλλιώς. Ο ίδιος δημοσίευσε στο επιστημονικό περιοδικό «Τροχοί και TIR» (τεύχος 51, 1963) «αν βάλω άλατα και τραβήξω το πώμα από τη μπανιέρα τότε φτάνω σε οργασμό ακόμα κι αν μου πάρουν τη βαρκούλα μου. Βέβαια καμία σχέση με την ικανοποίηση που σου δίνει ένας γνήσιος δονητής…».

Παρατηρώντας τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, οι επιστήμονες προσομοίωσαν τα αποτελέσματα από τις μπουρμπουλήθρες του Edward Lorenz με τις προεκλογικές υποσχέσεις των πολιτικών και κατέληξαν ότι το Χάος είναι παντού. Στη Φυσική, στο σχήμα των ακτών και των φύλλων, στον καπνό από ένα τσιγαριλίκι, στην πρόωρη εκσπερμάτιση, στη φαλάκρα και τα εμφράγματα, στο συνδυασμό του DNA, στο σύστημα 4-4-1-1/2-3/4 του Παναθηναϊκού, στις σχέσεις με τις γκόμενες.

Αφού έκαναν τη διαπίστωση ότι «το Χάος δεν παίζεται» («Not playable Chaos», Mandelbrot 1977), προσπάθησαν να το κανονικοποιήσουν και να βρουν κανόνες.
Παρακάτω παρουσιάζουμε τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις που αφορούν σε Χαοτικές συμπεριφορές:

Απρόσμενη Περιδίνηση Καζανακίου Τουαλέτας («Unexpected Rotation Niagara W.C. the URN.W.C. phainomenon» Stephen Smale)

Η ολοκληρωτική κατάρρευση μιας στύσης («The Total Collapse of a Hardon» Edward Lorenz)

Άραγε θα βρέξει; («Will it be rain?» ΙLΥΑ PRIGOGINE)

Πώς να κερδίσω στο καζίνο; («How can I fuck casino?» RENE ΤΗΟΜ)

Καραμανλής Νο 2: Η επιστροφή (www2.Karamanlisthemovie.org)

Σύνταξη ΙΚΑ: Νευρική Ανορεξία («Anorexia during the 3rd age» ΒΕΝΟΙΤ ΜΑΝDΕLΒRΟΤ)

Χάος και Οίκοι Ανοχής («The complete burdeloes guide» Gaston Julia)

Μέσα στη όλη προσπάθεια της τυποποίησης του Χάους, σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο Bob Ross με τα σχέδιά του, τα περίφημα fractals που απεικονίζουν πότε μια γελάδα, πότε πέντε φύλλα πίσω από τα χιόνια που είναι πίσω από μια πυρκαγιά, και πότε έναν παράξενο ελκυστή που εμφανίζει μια ψευδοπεριοδική κανονικότητα κατά τόπους και ειδικότερα στα φανταστικά μέρη της τοπολογίας των μιγαδικών αριθμών (ΕΤ3-Εκπομπή «Πήγαιν` έλα τα πινέλα»).